Geagte Leser, Vriend en Nuuskierige Siel,
In hierdie maand se Afro-Australiese Storieboek: iets anders.
Namaqualand, langs Suid-Afrika se noordwestelike grens, is 'n uitgestrekte landskap van kwartsiet-heuwels, vetplante in silwer geëts, en half-edelgesteentes wat oor die dorre land gestrooi lê. Vir die grootste deel van die jaar sluimer die land in die genadelose son. Maar in Augustus, wanneer die skaars reëns lewe uit die stof toor, dan bars die vlaktes oop in 'n kaleidoskoop van kleur: miljoene madeliefies, vygies en alwyne verf die woestyn in goud, wit en rooi, 'n simfonie van kleur wat toeriste van oor die hele wêreld lok.
Hierdie land leer ons om skoonheid in kortstondigheid te sien, deursettingsvermoë in beproewings waardeer.
Interessant is die spieëlbeeld in die Australiese kontinent op omtrent dieselfde breedtegraad in die Graanbelt en verder na die weste en die kus.
Terwyl die Graanbelt uitgestrekte tapytte van immergroen plante ontplooi—daardie pienk en wit see wat Namaqualand se madeliefies weerspieël—lê die eintlike hoogtepunt wes, langs die Mid West en Geraldton Sandvlaktes, wat uitloop in die Noordelike Landboustreek na die Indiese Oseaan. Hier, van Kalbarri se rooi klowe tot Eneabba se duine, ontplof meer as 12 000 spesies in Augustus-September: banksias soos vurige fakkels, kangaroe-pote in bloedrooi fluweel, en leschenaultia-hemelte van blou, alles gevoed deur die kusreëns in die laat winter en lente.
Foto's van goway.com en broomebeyond.com.au
Terug na Suid Afrika.
Ons het onlangs Namaqualand besoek en gereis van die sandvlaktes teen die see tot in die ruwe berglandskappe in die ooste.
So, ek het vir jou 'n gedig geskryf, en Hannelie en ek het foto's geneem.
Ek hoop jy geniet dit.
Namaqualand Gallery:
Volgende Keer

The Song of Tap
an ode to the senses
Not a subscriber yet?
Click here to subscribe - it's free


















